هر بار که من و پروانه
جلوی آینه میرویم
و همدیگر را میبوسیم
یکی چون من، یکی مثل پروانه
به آغوش هم میروند در آینه
و همدیگر را میبوسند
بی آنکه بدانند چه طعمیمیدهد بوسه
بی آنکه وجود داشته باشند
من و همسرم
خیلی غمگین میشویم
شاعر: بیژن نجدی